نرم پاتوژن ها یا همان عوامل ایجاد کننده بیماری در بدن انسان، در برابر حمله داروها منفعل نیستند. آنها خود را تغییر می دهند، نقاط ضعفشان را می پوشانند و سازوکارهای جدیدی برای زنده ماندن و فرار از تیررس داروها ایجاد می کنند. در این نبرد نابرابر، داروها که ذی شعور نیستند و یک عملکرد ثابت و همیشگی دارند، به ویروس های هوشمندی که هر لحظه برای دور زدن و بی اثر کردن آنها روشی پیدا می کنند، می بازند. به همین دلیل است که بیماری ساده ای مثل سرماخوردگی در طول قرن ها همچنان به نمو خود ادامه می دهد. حال دارویی خیالی را تصور کنید که به شکل هوشمندانه ای تغییرات ویروس ها را شناسایی کرده و پادزهر جدیدی که بر آنها موثر باشد را از خود ترشح کند. این دقیقا همان کاری است که خود بدن انسان به صورت طبیعی انجام می دهد.