شحاده و دیچتر، طی سال های حبس شحاده (سال هایی که تحت انواع فشارهایی بود که او زندانیان هوادار خود را مطلع کرده بود) با هم دیدار کرده بودند. شحاده، به گفته دیچتر «شخصی بود که تهدید اصلی را علیه ما شکل می داد، بیشتر از یاسین. او برخلاف یاسین تحصیلکرده بود و در مدیریت تجربه داشت، چیزی که به او توانایی فوق العاده عملیات را می داد.» شحاده توسعه تکنیک های تازه مبارزه، مثل آتش زدن ساروج اطراف خودروهای زره پوش در یک مسیر صاف و استفاده از وسایل انفجاری علیه تانک ها را بررسی و ابداع کرده بود . او با راه های بدیع برای مستقر کردن بمب گذاران انتحاری مثل استفاده از بمب های قایقی و تانکرهای نفتکش، وارد شده بود . او همچنین مسوول معرفی راکت های با برد بالا به نام قاسم بود که راه جنگ حماس با اسراییل را تغییر داد. سرپرست شین بت در منطقه جنوب اهمیت شحاده را فهمید. «او خودش با دهان خودش دستورات شدید برای اجرای حملات می داد، سیاست های ترور را پیاده می کرد و دستورات برای زمانی که حملات باید اجرا می شد را صادر می کرد. او نیروها را اداره می کرد؛ او خود حمله بود.» طبق بایگانی های شین بت، شحاده، بین جولای 2001 و جولای 2002 در حملاتی که 474 نفر را کشت و 2649 نفر را زخمی کرد دخالت مستقیم داشت. او تحت تعقیب و مراقبت شدید بود اما به خاطر آنکه شحاده در خارج از غزه عمل می کرد برای اسراییل امکان پذیر نبود تا او را بازداشت کند. تشکیلات خودگردان فلسطین هم که ضامن او شده بود به اسراییلی ها حمله نکند به ظاهر تمایلی برای اعمال ضمانت خود نداشت. به همین خاطر نام شحاده روی برگه قرمز قرار گرفت و عملیات علمدار به حرکت درآمد.

توضیح: استفاده از واژه تروریست های فلسطینی برای حفظ امانت در ترجمه است نه اعتقاد مترجم و روزنامه