به طور قطع می‎توان گفت: شهر قم اولین مرکز تشیع در ایران بوده است. چون سابقه تشیع آن به آخر قرن اول هجری باز می‎گردد و تا آن موقع، ایران هنوز گرفتار کشمکش بین پذیرش اسلام و باقی ماندن بر دین اجدادی خود بود. مردم قم بدون پروا مذهب خود را آشکار می‎کردند و با خلفا درمی‎افتادند و والی غیر شیعه را نمی‎پذیرفتند.

قم از همان آغاز اسلام مورد توجه ائمه اطهار- علیهم السلام- بوده و در مورد این شهر و فضایل آن از زبان علی(ع) روایاتی وارد شده است و این شهر به عنوان حرم و پناهگاه اهل بیت شمرده شده است. با توجه به سیر تاریخی این شهر این مطلب کاملا ثابت می‎شود که قم اولین شهر در ایران است که مذهب حق تشیع