قاعده کار این است که وقتی اداره ای، سازمانی، وزارتخانه ای، دانشگاهی و... بخواهد همایش و جلسه ای برگزار کند تیمی پر و پیمان از آدم های مختلف تشکیل می دهد و بعد از برگزاری جلسات اتاق فکر بالاترین فرد تصمیم گیر نظر آخر را می دهد. اگر نظرش مثبت باشد، ماراتنی نفسگیر برای اجرای همایش یا جلسه شروع می شود. خیلی از مواقع هم به دلیل مصلحت اندیش ها، نبود بودجه، خوش نیامدن یکی که معلوم نیست چرا رای اش با ارزش تر از مجموع رای بقیه است، فاتحه جلسه خوانده می شود و پرونده اش به دست بایگان سپرده می شود. بایگان هم پرونده را گوشه ای می گذارد تا شاید فردا روزی صاحب رای قدرتمند دیگری بیاید و به خاطر دهن کجی به نه