«دانشجو باید معترض باشد.» این جمله ای است که بارها از زبان افراد مختلفی شنیده شده و حالا در روز دانشجوی آذرماه 98 بار دیگر نجفقلی حبیبی آن را تکرار می کند و جالب آنکه محمدرضا عارف، از این فراتر رفته و با انتقاد از آنچه «سکوت قبرستانی حاکم بر دانشگاه ها» خوانده، گفته که «دانشجو باید پرخاش» کند؛ این قصه پرتکرار «دانشجویان و اعتراض شان» اما حالا آنقدر نخ نما شده که تعدادی از این دانشجویان، با نگاهی که مناسب مواجهه با دانشگاه نیست از کنشگران معترض مدنی به دانشجویان زندانی تبدیل شده اند و حال و روز خوبی ندارند. نکته ای که حبیبی که از السابقون انقلاب اسلامی و البته جریان دانشجویی حامی انقلاب در آن روزها و سال هاست، آن را مذموم دانسته و از اینکه گروهی در اقدامی «غیرمنطقی»، دانشجویان را به بهانه هایی «وابسته به دشمنان» معرفی می کنند، ابراز تاسف می کند.