آرشیو سه‌شنبه ۱۹ آذر ۱۳۹۸، شماره ۴۵۳۲
سیاست
۴
تاریخچه ترورهای موساد : برخیز و اول بکش (335)

«هدف حذف شد اما عملیات شکست خورد»

فصل سی ام: آنها را باید کشت

رونن برگمن مترجم: منصور بیطرف

عملیات علمدار، یک مورد بسیار پر فراز و نشیب بود. بنا بر نوشته های ثبت شده شین بت حداقل دو مرتبه مجوز صادر شده برای زدن ضربه به علمدار به دلیل ترس از آسیب رسیدن به افراد بی گناه لغو شد. اولین بار در ششم مارس سال 2002 بود با آنکه اطمینان بسیار بالایی وجود داشت که شحاده در آپارتمانی در جنوب غزه مستقر است اما حمله به خاطر حضور تعداد زیادی از غیرنظامیان در همان ساختمان همراه با همسرش، لیلا و به احتمال زیاد دختر 15 ساله اش، ایمان که با او بودند، متوقف شد.3 روز بعد یک بمب گذار انتحاری که توسط شحاده اعزام شد خودش را در کافه مومنت در نزدیکی اقامتگاه نخست وزیر در بیت المقدس منفجر کرد و 11 غیر نظامی را کشت.در 6 ژوئن، یک تلاش دیگر برای ترور شحاده به دلایل مشابه لغو شد. 12 روز بعد از آن، بمب گذار انتحاری که از طرف شاخه نظامی حماس اعزام شده بود 19 مسافر را در یک اتوبوس در بیت المقدس کشت.ناامیدی در نهاد امنیتی اسراییل قابل لمس بود، چنانکه موشه یاآلون، سرپرست ستاد ای دی اف گفت، «من به همتایان امریکایی خودم درباره این کار گفتم و این آنها را ناراحت کرد. من به آنها گفتم که ما در وهله اول به خاطر همسرش که با او بود، عقب نشستیم چون شحاده بدون همسرش تکان نمی خورد. از زاویه آنها، این کار احمقانه بود. آنها از من پرسیدند، «چی؟ به خاطر همسرش به او حمله نکردید؟» معیار آنها با توجه به آسیب های جانبی که دارد خیلی با معیاری که ما دستان مان را به خاطر این کار بسته ایم، فرق دارد.»در جولای 2002 بنیامین بن علیزر، وزیر دفاع نقشه دیگری را برای کشتن شحاده تصویب کرد،. این بار آپارتمانش باید منفجر می شد. هر چند که در این مورد، محدودیت هایی که با توجه به آسیب هایی که به غیرنظامیان می رسید خیلی فرق داشت، یک بار دیگر بن علیزر نوشت، «اگر زن یا بچه ای در نزدیکی آپارتمان گفته شده، بودند، مجوز انجام عملیات را ندارید.» اما اکنون همسر شحاده مستثنا شده بود. اگر او بر حسب اتفاق در آن زمان در آپارتمان بود، عملیات می توانست جلو برود. مردان، حال می خواهد همسایه باشد یا فرد عبوری، گناهکار یا بی گناه، مستثنا شده بودند. آنها باید می مردند.

توضیح: استفاده از واژه تروریست های فلسطینی برای حفظ امانت در ترجمه است نه اعتقاد مترجم و روزنامه