در فامیل ما زن و شوهری وجود دارد که چند روزی است صاحب فرزندی شده اند. این بچه دچار یک بیماری نادر شده و از بهبود او تمام دکترها قطع امید کرده اند. از وقتی که این مشکل برایشان پیش آمده غم و غصه آن ها را فرا گرفته است. این حقیر از شما چند تقاضا دارم: اولا، بفرمایید وظیفه پدر و مادرشان چیست و باید از این اتفاق چه درسی بگیرند؟ ثانیا، بفرمایید آیا اینکه پزشکان از کسی قطع امید می کنند درست است؟

اولا، پدر و مادر برای فرزند خودشان دعا کنند. سحرها بیدار شوند هر شب پیوسته و برای او زیاد دعا کنند و برای او طبق دستور گوسفند عقیقه قربانی کنند و صدقه زیاد بدهند و آب دعای تربت به او بخورانند؛ ثانیا، پزشکان طبق قواعد پزشکی اظهار ناامیدی می کنند؛ یعنی وقتی در پزشکی راهی برای معالجه وجود ندارد پزشک ناامید می شود.