بین 200 تا 700 هزار تومان قرار است به حقوق معلمان افزوده شود. معلمانی که در سال های گذشته بارها و بارها در برابر ادارات و وزارت آموزش و پرورش و مجلس دست به تجمع زدند تا بگویند شرایط شغلی شان باید تکانی بخورد و در این میان البته فراموش نمی کردند که وضعیت کیفیت آموزش و عدالت آموزشی برای دانش آموزان را هم مورد توجه قرار دهند. آنچه در میان آنها بارها تکرار شد تاکید بر بحث یکسان سازی حقوق بود، آنچه سهم سایر نهادها و ادارت دولتی است چرا نصیب فرهنگیان نمی شود؟ روی کاغذ البته همه یکسان هستند و ذیل قانون مدیریت خدمات کشوری اما معلمان در آن دنیای کاغذی زندگی نمی کنند، در دنیای واقعی تناسبی میان دریافتی آنها با سازمان های دیگر وجود ندارد. حالا طرح رتبه بندی شاید بتواند گوشه ای از آنچه معلمان بی عدالتی آشکار می بینند را جبران کند اما همچنان ابهامات زیادی و سوالات بیشتری در میان معلمان وجود دارد.

روز دوشنبه، «اعتماد» در گزارشی با عنوان «چند سوال از یک طرح مبهم» به سراغ یک آموزگار و یک کارشناس حوزه آموزش رفت تا بخشی از این ابهام ها را از زبان آنها بشنود: معلمان در سن بازنشستگی در کدام رتبه قرار خواهند گرفت؟ طرح چگونه قرار است با قانونی که نمی گذارد معلمان مدرک دوم خود را در کارشان اعمال کنند کنار بیاید؟ تکلیف نیروهای اداری چه می شود؟ این طرح چرا باید سبب شود معلمان از گرفتن کمک هزینه معیشتی دولت محروم شوند؟ اینها سوالاتی است که در میان بدنه معلمان وجود دارد و همچنان پاسخی برای آن وجود ندارد. هرچند مدت ها است که بحث رتبه بندی معلمان در دوره های وزارت های زودگذر آموزش وپرورش در 6 سال گذشته تکرار شده است اما به نظر می رسد نهایی شدن آن همراه با عجله و ابهام پیش رفت تا یکی از وعده های دولت جامه عمل بپوشد و همین است که تا طرح به مرحله اجرا درنیاید نمی توان فهمید که آیا مسوولان در آموزش و پرورش پاسخ های قطعی برای این نقاط مبهم دارند یا نه.

مرحله نخستی که می توان در انتظارش بود این است که ببینیم از آن حداقل و حداکثرهایی که اعلام شده است، کفه تعیین رتبه معلمان و افزایش حقوق ها به سمت 200 هزار تومان سنگین خواهد شد یا 700 هزار تومان. و آیا معلمان به واقع قرار است از کمک هزینه معیشتی دولت به همین بهانه محروم شوند؟