امام علی(ع): سوگند به خدا! اگر تمام شب را بر روی خارهای سعدان (خار سه شعبه) به سر ببرم، و یا با غل و زنجیر به این سو یا آن سو کشیده شوم، خوشتر دارم تا خدا و پیامبرش را در روز قیامت، در حالی ملاقات کنم که به بعضی از بندگان ستم، و چیزی از  اموال عمومی را غصب کرده باشم! چگونه برکسی ستم کنم برای نفس خویش که به سوی کهنگی و پوسیده شدن پیش می رود و در خاک زمانی طولانی اقامت کند؟