چندی پیش در گفت وگویی که با مقصود فراستخواه، جامعه شناس، در مورد «جایگاه عشق در زیست جهان ایرانی» داشتیم، او از مخدوش شدن ساخت عاطفی جامعه سخن گفت و معتقد است «زبان» یکی از تجلیگاه های این مخدوش شدگی است. فراستخواه به پژوهشی ارجاع داد که با استناد به سه فرهنگنامه «عمید»، «معین» و «معاصر» آشکار می کرد که در زبان فارسی تعداد واژه هایی که بار «عاطفی» دارند، بسیار بیشتر از واژه هایی است که بار «شناختی» دارند و حتی در این میان، تعداد واژه ها با بار عاطفی «منفی» بیشتر است تا واژه هایی که بار عاطفی «مثبت» دارند و بر این اساس، فراستخواه به عنوان یک جامعه شناس نتیجه گرفت که «ما یک