عباس عبدی: تا چند دهه پیش تصور غالبی که از محیط بیرونی و عینی وجود داشت این بود که تعدادی عوامل و سیستم ها وجود دارند که مطابق قوانین مشخص و قابل پیش بینی عمل می کنند و آینده امور کمابیش و متناسب با میزان دقتی که در شناخت عوامل اثرگذار داریم پیش بینی پذیر هستند. ولی کم کم و به مرور زمان با مواردی مواجه شدند که تغییراتی حتی کوچک که به حساب نمی آیند، موجب می شد که تغییرات بزرگی در محیط رخ دهد. این چارچوب تحلیلی تحت عنوان نظریه آشوب معرفی شد و مثال مشهور آن اثر پروانه ای بود. به این معنی که می گفتند چه بسا در قاره آفریقا،