سال گذشته در چنین روزهایی، اگر دقیق ترش را بخواهیم بگوییم 23 دی در صفحه 12 جام جم، خشم مان را بر سر آقای آندرس اوسترلینگ، رئیس سابق آکادمی سوئد خالی کردیم. ماجرا از این قرار بود که این آکادمی به رسم هر ساله خود، اسناد مرتبط با نیم قرن پیش خود را از پستوهای رمزآلود خود درآورد و گفت سال 1968 چگونه نوبل ادبیات از چنگ ساموئل بکت درآمده است. در آن گزارش، بر اساس اسنادی که پس از 50 سال آزاد شده بود نوشتیم که آندرس اوسترلینگ، رئیس وقت آکادمی سوئد با اعطای جایزه نوبل به ساموئل بکت مخالف بوده و درباره همسو بودن آثار بکت با روح جایزه نوبل تردید فراوانی داشته است. آن اسناد لو داد که او نوشته: «البته در