«ریچارد نیکسون» سیاست مدار جمهوریخواه و سی و هفتمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا از سال 1969 تا 1974 این مقام را در اختیار داشت و تنها رئیس جمهور تاریخ آمریکا بود که  از مقام خود کناره گیری کرد. کناره گیری نیکسون از قدرت، نه به صورت خودخواسته، بلکه ناشی از رسوایی واتر گیت بود.  در جریان انتخابات ریاست جمهوری آمریکا تعدادی از ماموران اف بی آی وارد ساختمان هتل واترگیت محل استقرار ستاد انتخاباتی حزب دموکرات شدند و دستگاه های شنود کار گذاشتند سپس اسنادی را برای اهداف مختلف به سرقت بردند. بعدها مشخص شد نیکسون و همراهانش، در این خصوص با ماموران اف بی آی همکاری داشته اند. رسوایی واترگیت، با پیدا شدن یک نوار توسط یک مامور حراست هتل به طور تصادفی لو رفت. در آن زمان روزنامه واشنگتن پست از طریق دو نفر از روزنامه نگاران خود به نام های باب وودوارد و کارل برنستین آن را به اطلاع افکار عمومی رساندند. بعدها مشخص شد چنین اقداماتی قبلا مکررا انجام گرفته بوده است و تحقیقات بعدی نشان داد عمق این گونه فعالیت های جاسوسی بسیار گسترده بوده و پس از وقوع ماجرا نیز، نیکسون جلوی تحقیقات را گرفته است. اسناد ماجرای واتر گیت و خشم عمومی ایجاد شده در جامعه آمریکا در خصوص این اقدام غیرقانونی نیکسون به اندازه ای عمیق بود که کنگره چاره ای جز برکناری رئیس جمهور نداشت. در چنین شرایطی جمهوریخواهان کنگره به نیکسون پیشنهاد دادند داوطلبانه از قدرت کناره گیری کند.  با وجود استعفای نیکسون وی  به سه جرم متهم شد: جلوگیری از عدالت، سوءاستفاده از قدرت و تحقیر کنگره. با این حال جرالد فورد، معاون نیکسون که پس از استعفای وی به قدرت رسید، با استناد به اختیارات ویژه ریاست جمهوری، رئیس جمهور مستعفی و متخلف را بخشید و پرونده را برای همیشه مختومه اعلام کرد!