در روایت نقل شده که «عبدالاعلی» پسر «اعین» از کوفه عازم مدینه شد و در خدمت امام صادق(ع) پرسش هایی را که دوست داران حضرت کرده بودند از ایشان پرسید، امام همه سوالات را پاسخ دادند جز یک پرسش را که درباره حقوق مسلمانان با یکدیگر بود. بی جواب گذاشتند.

روزی که عبدالاعلی خواست برگردد، دوباره به امام عرض کرد، آقا آن سوال را پاسخ ندادید.

حضرت فرمود: من عمدا جواب ندادم. زیرا نگران بودم، حق را بگویم و شما عمل نکنید، و از دین خدا خارج گردید، و در ادامه فرمود: از جمله سخت ترین تکالیف الهی درباره بندگان، سه چیز است: 1- رعایت عدل و انصاف میان خود و دیگران، به طوری که با برادر مسلمان خود آن گونه رفتار کند که دوست دارد با خودش چنان رفتار نمایند.

2- مال خود را از برادران مسلمان مضایقه نکند و با آنان به مواسات عمل نماید.

3- یاد کردن خدا در همه حال، و منظور پیوسته «سبحان الله و الحمدلله» گفتن نیست، بلکه مقصودم این است که فرد آنچنان باشد که وقتی با کار حرامی مواجه می شود، یا خدا که همواره در دلش هست جلوی او را بگیرد. (1)