شفافیت در عملکرد شورای نگهبان، هم برای این نهاد و هم در نوع تعاملات شورای نگهبان با مردم بسیار موثر است.

یکی از این موارد بیان دلایل رد صلاحیت ها است. البته این نهاد در این حوزه ممنوعیت هایی هم دارد. طبعا بخشی از موضوعات مرتبط با رد صلاحیت نامزدها به مسائل اخلاقی برمی گردد و بیان شفاف این گونه مسائل در عموم مضر است و در عین حال برخی نامزدها نیز ممکن است تمایلی نداشته باشند که بعد از انتشار موارد رد صلاحیت اعم از اخلاقی، سیاسی، مالی و اعتقادی در بین مردم به سوء رفتار اشتهار داشته باشند.  

اما در عین حال این مشکل را می توان حل کرد تا بیش از این دچار چالش نشویم. به این صورت که اگر نامزد رد صلاحیت شده صرفنظر از موضوعات اخلاقی درخواست انتشار دلایل رد صلاحیت خود را داشت، شورای نگهبان اقدام به انتشار این موارد به صورت عمومی کند.  اگر این رویه از سوی این نهاد اتخاذ شود به مصلحت نزدیک تر است. البته احتمال دارد شورای نگهبان عنوان کند که قانون چنین تکلیف و وظیفه ای را برای آنها در نظر نگرفته است که در این صورت حال باید گفت که طرح چنین درخواستی به عنوان حقوق شخصی نامزدها  درنظر گرفته می شود.

به عبارت دیگر شورای نگهبان برابر قانون وظیفه ای برای انتشار عمومی دلایل رد صلاحیت همه نامزدها ندارد، اما اگر نامزدی صرفنظر از مباحث اخلاقی، درخواست انتشار عمومی دلایل رد صلاحیت خود در موارد اقتصادی، سوء استفاده از قدرت و مقام، ضدیت با نظام و انحرافات سیاسی را دارد حتی اگر قانون هم منع کرده باشد نامزد یا نامزدهای انتخاباتی می توانند عنوان کنند که این موارد جزو حقوق شخصی من است و شورای نگهبان می تواند دلایل ردصلاحیت ها را به صورت عمومی  منتشر کند.  البته راه و سازوکار بهتر و معقول تری را هم می توان در نظر گرفت و آن هم این که برای جلوگیری از این چالش ها و تنش هایی که هر دوره انتخاباتی پیش می آید انتشار عمومی دلایل ردصلاحیت های نامزدها از سوی شورای نگهبان در قالب طرح یا لایحه ای از سوی نمایندگان مورد بررسی قرار گیرد و بعد از تصویب آن از سوی مجلس و تایید شورای نگهبان به صورت قانون درآید. اما در عین حال معتقدم که ضوابط و شرایط فعلی هم با اندیشیدن تدابیری قابل حل است.