کولبری مدتی است که به واژه ای آشنا برای ما تبدیل شده است. اولین بار که از وجود چنین شیوه ای برای کسب روزی در میان بخشی از هم وطنانم مطلع شدم دچار حیرت شدم. از انواع بهره کشی و ستمی که به نام «کار در ازای درآمد» در بازار کار رسمی و غیررسمی در این کشور رواج پیدا کرده بی خبر نبوده و نیستم، اما آنچه تحت عنوان کولبری در این مدت شناخته ایم و حکایت از ابعاد عظیم شکلی از اشکال اعمال خشونت در عرصه عمومی دارد که نسبت به روح و جسم عده ای از مظلوم ترین اقشار این جامعه از پیر و جوان روا داشته شده است، همواره برایم تکان دهنده بوده و هست. به ویژه، با توجه به پیامدهای مرگ بار آن - نظیر قرارگرفتن به عنوان هدف