آرشیو سه‌شنبه ۸ بهمن ۱۳۹۸، شماره ۴۵۷۴
سیاست
۴
تیتر مصور : برخیز و اول بکش (357)

شقایق ها را بچین

فصل سی و دوم: طرح ترور شیخ یاسین رمضان

رونن برگمن مترجم: منصور بیطرف

یاآلون جواب داد که یاسین را نباید به عنوان یک رهبر معنوی دید و کشتن او جدا از محکومیت هیچ پاسخی را در بر نخواهد داشت. او گفت: «معنی ندارد که ما دور او بچرخیم و افراد دیگری را بکشیم و به او ضربه ای نزنیم.»

موفاز، وزیر دفاع یک نظر تندتری داشت: «نه تنها ما باید او را بزنیم بلکه من با گذاشتن یک «امضای بالاتر» هم مشکلی ندارم»- یعنی آنکه هیچ تردیدی نباید داشت که اسراییل این ترور را انجام داده است.

با آنکه شاورن در اصل با یاآلون و موفاز موافق بود اما دیچتر، مشاور ارشد نظامی اش درخصوص تروریسم و کشتن هدفمند بود و حتی شارون صریح الهجه هم به نظر می آمد که مقداری از اعتمادش را سایه مخالفت های دیچتر و دیگران از دست داده بود.

سرتیپ گیورا ایلاند یک دلیل دیگر برای نگرانی آورد: آیا این برای اسراییل که یک «پیرمرد، مفلوک افتاده روی صندلی چرخدار را بکشد» بد نیست؟ آیا این ترور ما را یک غرب وحشی نشان نمی دهد؟» شارون واقعا نگران نبود اما او خواستار نگاه های دیگری هم شد.

آسا کاشر، فیلسوف اصلی ای دی اف از نقطه نظر یاآلون دفاع کرد: «تمایز میان بدنه سیاسی و نظام که توسط سازمان های حقوق بشری طرح شده، هیتلر را هم در یک دوره قابل توجهی از زمان در مقابل حمله مصون می کرد. در زمانی که پای سازمان های تروریستی به میان می آید تمایز میان این بدنه ها واقعا زیر سوال می رود.» از طرف دیگر دادستان نظامی قویا مخالفت کرد. از آنجا که فینکلشتاین و دانیل رایزنر سه سال پیش قواعد کشتن هدفمند را فرمول بندی کرده بودند، رایزنر و کارکنانش برای عملیات زیادی حضور داشتند و پشتوانه حقوقی را برای آنها فراهم می کردند. در برخی موارد، آنها دستور داده بودند که عملیات به خاطر ترس از آسیب زدن به بی گناهان به عقب بیفتد. در مورد یاسین، برای اولین بار مخالفت قوی آنها از هویت شخص مورد هدف برمی خاست. از نقطه نظر رایزنر بخشی از مخالفت آنها به خاطر نهاد دادگاه بین المللی جنگی بود. مقامات ارشد در اسراییل نسبت به محکومیت بین المللی کشتن های هدفمند نگران بوده و دنبال حمایت های حقوقی بودند.

توضیح: استفاده از واژه تروریست های فلسطینی برای حفظ امانت در ترجمه است نه اعتقاد مترجم و روزنامه