وقایع مختلفی در زندگی انسان ها رخ می دهد که می تواند اثربخش یا مضر باشد . به دنبال این اتفاقات، افراد واکنش های مختلفی از خودشان نشان می دهند که یکی از این نوع واکنش ها «نگرانی» و تجربه هیجان «ترس» است.

یکی از هیجاناتی که افراد به صورت طبیعی تجربه می کنند «ترس» است. این هیجان حالتی ناخوشایند است که زمانی بروز می کند که خطری درونی یا بیرونی فرد را تهدید می کند. این حالت با علائم مختلف جسمی و روانی همراه است مانند تپش قلب، تنگی نفس، احساس گرگرفتگی، سرخ شدن صورت، تعریق زیاد، تغییر در تنفس و...

هیجان ترس به دنبال اتفاقات ناگهانی و غیرقابل پیش بینی زودتر بروز می کند. اما گاهی فرد به طور مداوم نگران است و این نگرانی باعث ایجاد اختلال در زندگی روزمره فرد می شود.

نگران بودن می تواند در سطوح مختلف رخ بدهد و عامل مفیدی باشد برای این که فرد با مشکلات و تهدیدهای زندگی روبه رو شود و انگیزه ای باشد که فرد تلاش خود را افزایش دهد یا تغییراتی در زندگی خود ایجاد کند (مانند ترک سیگار به دلیل نگرانی برای سلامت جسمی) یا (اقدام به کاهش وزن برای افزایش سلامت).

بنابراین چنانچه نگرانی ها مسیر سازنده را در پیش بگیرند عامل پیشرفت و تحرک محسوب می شوند؛ اما مشکل از جایی شروع می شود که نگرانی افراد حالت بیمارگونه، وسواسی و تکرار شونده به خود می گیرد و نه تنها اقدام سازنده ای را به دنبال ندارد بلکه باعث می شود فرد امور عادی خود را نیز انجام ندهد.

یکی از این نگرانی ها ترس از بیمارشدن و نگرانی های شدید ناشی از اخبار مربوط به حوزه بیماری های واگیر دار و بیماری های لاعلاج است.

زمانی که بیماری های واگیردار شیوع پیدا می کند انتظار می رود افراد میزان آگاهی خود را افزایش دهند و راه های مقابله با انتشار بیماری و راهکارهای مفید درمانی را مطالعه و آنها را اجرایی کنند. 

اما افرادی که دچار وسواس هستند یا ترس ها و فوبیاهای مرضی دارند، از لحاظ روانی صدمه می بینند و نگرانی های آنها محدودکننده می شود و حتی ممکن است در قبال اتفاقات ساده واکنش های شدید از خود نشان دهند و دلیل آنها نیز ترس شدید از بیمارشدن است که لازم است درمان های روانشناختی در مورد آنها صورت گیرد.