دیروز خانم های روزنامه جام جم شروع خوبی داشتند. همین که می رسیدند روزنامه و می خواستند بنشینند روی صندلی شان می دیدند گل های نرگس زودتر رسیده و جا خوش کرده اند روی میز. خلاصه هم عطرشان حال خوبی داشت و هم این که روز کاری شان با تبریک روز زن و گل شروع شده بود، روز خوب و متفاوتی را رقم زد. خلاصه آنقدر حس و حال خوبی بود که آرزو کنیم همه زن ها دیروزشان با گل و شادی گره خورده باشد و چند شاخه نرگس غافلگیر و شادشان کرده باشد. مگر از دنیا چه می خواهیم جز شادی ها و خوشبختی های کوچک؟

 بعد از شادمانی گل ها هم که کم از شادمانی گل زدن در جام جهانی نداشت، رفتیم سراغ صفحات و کارمان را شروع کردیم. این طور برایتان بگوییم که مثل همیشه هم گل کاشته ایم. اصلا روزهایی که گل هدیه نمی گرفتیم هم گل می کاشتیم چه رسد به دیروز که گفتیم برایتان چه خبر بوده. اصلا صفحه ها گلباران شده اند!

 امروز هم در صفحه 10 و 11 رفته ایم سراغ یک موضوع ویژه. درست است که جشنواره تمام شده اما سوژه ها و موضوعات ویژه که تمام نشده اند. ما حالا حالاها ذره بین به دست می گردیم دنبال موضوعاتی که بشود مفصل به آنها پرداخت و درباره شان نوشت. امروز رفته ایم سراغ معضلات فرهنگی مهاجران افغانستانی در ایران. با حکیم وفا، گوینده رادیو دری حرف زده ایم که بیش از سه دهه از زندگی اش در ایران می گذرد و با معضلات مهاجران به خوبی آشناست. در کنارش رفته ایم سراغ حاشیه هایی که روسای جمهور ایران و افغانستان طی یک ماه گذشته ایجاد کرده و با واکنش اهالی فرهنگ و مردم در دو کشور مواجه شده اند. همین طور نگاهی انداخته ایم به چهره های برجسته هنر و ادب مهاجری که در ایران پا گرفتند اما شرایط به مهاجرت مجبورشان کرد.

 در صفحه 12 هم گفت وگویی خواندنی داریم در صفحه نسبتا تاریخی  با محمدمهدی عبدخدایی  درباره دکتر فاطمی که محمد رضا کائینی مثل همیشه زحمتش را کشیده است.