بعضی روزها کار کردن سخت می شود؛ یعنی شرایط طوری پیش می رود که نمی توانی راحت بنشینی پشت میزت و بچسبی به کار. حکایت دیروز ما در تحریریه هم همین بود. البته نه این که شرایط در تحریریه سخت بود، خیر! برخی روایت ها آمدند خودشان را در تحریریه پهن کرده و حواس ها را جمع کردند با خودشان بردند. 

از آن روایت ها که نتیجه شان می شود این که بنشینید با خودتان به این فکر کنید که خب تا کی می خواهی به کار رسانه با حقوق ناچیزش ادامه بدهی و به این روایت ها به عنوان کلان روایت های ثروت نگاهی از دور بیندازی؟ ماجرا از این قرار بود که یکی از دوستان، روایت مردی را در شهرشان تعریف می کرد که گنجی یافته بود.