«درد ما را نیست درمان، الغیاث» از درد گفتن و پی درمان را گرفتن پس از 13 قرن دیگر مصرعی از ادبیات کلاسیک جامعه ایرانی نیست. پیغام دستگیری بیمارانی است که سرگردان داروخانه ها شده اند. صدای واخواهی تولید کننده ای است که درعیان مشکلی برای تامین مواد اولیه دارو ندارد اما در خفا گرفتار پیچ و خم های جاده تحریم است و اگر موفق به عبور شود 800 میلیون دلار ارز می خواهد.یا شاید نگاه مغلق سیاستگذار و مقام مسئولی است که با تهدید قطع ارتباط دارویی چین و روسیه و ترکیه مدیریت شکن در شکنی را از سر می گذراند. همه اینها یعنی دارو همیشه درمان نیست گاه خود دردی است که اگر به فوریت چاره جویی نشود