طی نیم قرنی که روزنامه توفیق با همه گرفتاری ها منتشر می شد، مردم باذوق ایران در شب جمعه ها، اگر هرچیز دیگری را فراموش می کردند، روزنامه توفیق را فراموش نمی کردند. این علاقه مردم به روزنامه ما، به ویژه در شب های عید و ایام نوروز خیلی بیشتر به چشم می خورد. در آن ایام در هر خانه ای، اداره ای، اتومبیلی، اتوبوسی و قطاری یک نسخه «شماره مخصوص نوروز توفیق» در دست مردم بود و خواندن توفیق و خندیدن با توفیق یکی از تفریحات نوروزی مردم به شمار می رفت. در نیم قرن انتشار توفیق، عادت خواندن روزنامه توفیق از پدر و مادر و از پدربزرگ و مادربزرگ به بچه ها و حتی گاه به نوه هایشان به ارث رسیده بود. توفیق زبان شیرین بی غل وغش مردم بود. در یکی از کتاب های اخیرم از قول «کاکا توفیق» سمبل روزنامه توفیق خطاب به مردم نوشته بودم: