شانزدهم اسفند 1301 در یکی از جلسات مجلس چهارم مشروطیت، بحث درباره قیام شیخ محمد خیابانی بالا گرفت، آن هم زمانی که حدود شش ماه از مرگ و پایان کار او می گذشت. ماجرا به رای گیری برای رد یا تصویب اعتبارنامه نمایندگی مخبرالسلطنه برمی گشت که در روزهای قیام تبریز، به نمایندگی از دولت مرکزی به آذربایجان رفته و به بهای ریختن خون خیابانی به ناآرامی های آن ایالت پایان داده بود. از همان زمان، برخی محافل سیاسی و نشریات او را مجرم و جنایتکار می خواندند. این نگاه در میان جمعی از نمایندگان مجلس هم وجود داشت و چند نفری از آنان که مهم ترین شان سلیمان میرزا اسکندری بود از حاضران می خواستند به کسی که دستش به