همواره در کشورمان در واپسین روزهای عمر مجلس یا دولت، شاهد رخورت و رکودی در فعالیت ها هستیم. بر همین منوال در حال حاضر به نظر می رسد نه تنها مجلس تشکیل جلسه ای برای رسیدگی امور و قانونگذاری ندارد بلکه از سرکشی نمایندگان به حوزه های انتخابیه و انجام دیدارهای مردمی هم خبر چندانی نیست. در شرایط فعلی که بسیاری از صنوف و اهالی کسب و کار به واسطه بیماری کرونا با تعطیلی فعالیت مواجه شده اند مشخص نیست نمایندگان مردم چگونه باید به فکر رسیدگی به این اوضاع و احوال باشند و چرا نمایندگان مجلس و اعضای شوراهای شهر به فکر شناسایی مشکلات و ارایه راه حل ها نیستند.  البته برای برون رفت از این رخوت راه حل هایی وجود دارد. نکته اول بحث معرفتی است. اگر کسانی واقعا درد ملت و مردم و دغدغه مسایل بین المللی و داخلی را دارند، باید تا لحظه آخر با کیفیت کار کنند. امام علی (ع) در حدیثی می فرمایند حتی اگر فردی چند ساعت از عمرش باقی مانده باشد باید بهترین کاری که از دستش بر می آید به عنوان بنده خدا انجام دهد. بنابراین باید قدر این روزها و لحظات را برای خدمت رسانی دانست چون ممکن است دیگر چنین فرصتی حاصل نشود. نکته دیگر این که باید به بحث ساختاری قضیه در رابطه با نظارت بر رفتار نمایندگان و مساله شفافیت هم توجه کرد. یعنی باید نمره فعالیت های یک نماینده در دوران حضورش در مجلس برای انتصاب های بعدی او نیز مورد توجه قرار گیرد. این مساله را البته در بعضی کشورهایی که نظام دموکراسی پیشرفته ای دارند شاهد هستیم. شفافیت عملکردهای نمایندگان در این کشورها در حدی است که مردم و موکلان آنها می توانند به صورت شفاف و برخط، میزان و ساعات حضور هر نماینده ای را در صحن علنی و کمیسیون ها و تعداد طرح هایی که ارایه کرده اند و نظارت هایی را که بر دستگاه های اجرایی داشته اند و همچنین میزان و تعداد ملاقات های مردمی و سرکشی به حوزه انتخابیه را رصد کنند. اگر این شیوه در کشور ما پیاده می شد، کسی به خود اجازه نمی داد لحظه ای از این فرصت طلایی را که در اختیار دارد از دست بدهد و نسبت به مسوولیت های خود بی تفاوت باشد. متاسفانه در کشور ما هنوز نظام پاسخگویی که همواره مورد تاکید رهبری بوده، نهادینه نشده است.