کرونا امسال همه دورهمی ها را گرفت. همه عیددیدنی های خودمانی و تمام جشن های دوست داشتنی که می شد خط لبخندت را در سلفی های دسته جمعی اش کمی گل و گشاد کنی و پای کپشن آن در اینستاگرام بنویسی«اوقات خوش آن بود که با دوست به سر شد». طبق تقویم روزهای عادی در دنیای آدم های بی کرونا، این ایام همه مان باید توی کوچه هایمان شمعدانی می گذاشتیم، اول تا آخر خیابان هایمان را ریسه و کاغذ رنگی می کشیدیم، داربست ایستگاه های صلواتی را علم می کردیم تا شب نیمه شعبان با صدای مولودی و دود اسفندهایمان به مردم رهگذر شیرینی و شربت تعارف کنیم، سور و سات راه بیندازیم و در نهایت عید را به مردم کوچه و بازار تبریک بگوییم. اما امسال دغدغه همه گیری یک ویروس مرموز همگی مان را در خانه زمینگیر کرد و مجلس های عیدانه و محفل های مذهبی را به تعطیلی کشاند، اتفاقی که رخ دادنش برای خیلی ها ناخوشایند بود؛ آن هم برای آدم هایی که ته دلشان قند آب می شود تا مثل هر سال جشن تولد منجی شان را باهم و کنار هم جشن بگیرند. اما این وسط طیفی از کاربران شبکه های اجتماعی دست روی دست نگذاشتند و برای برگزاری جشن و مولودی در فضای مجازی پای کارآمدند. نتیجه اش هم شد یک پویش مجازی به نام «هر پنجره یک هیات، هر ایوان یک مهدیه» قرارشان هم این است که از 17 تا 22 فروردین ماه نیم ساعت قبل از اذان مغرب هر ایوان و هر پنجره در خانه های مردم با پخش یک مولودی، زدن یک پرچم یا حتی روشن کردن یک ریسه کوچک به نیت نیمه شعبان، این تولد بزرگ را جشن بگیرند و با منتشر کردن عکس ها و فیلم های آن با هشتگ #هر_پنجره_یک_هیات در فضای مجازی حال خوبشان را در این عید بزرگ برای یکدیگر به اشتراگ بگذارند.