آرشیو شنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۹، شماره ۴۶۲۴
صفحه اول
۱
سرمقاله

سخنی با عباسعلی کدخدایی

دکتر علی مطهری

واکنش های آقای کدخدایی، سخنگوی شورای نگهبان نسبت به مسائل مربوط به انتخابات گذشته از حد متعارف خارج شده است. می توان گفت نسبت به این موضوع آلرژی و حساسیت پیدا کرده است به طوری که با کمترین بهانه ای وارد این گود می شود و از خود دفاع می کند و بدون آنکه کسی از او سوال کند بر درستی رد صلاحیت ها اصرار می ورزد. به نظر می رسد که او به خاطر رد صلاحیت های بی حساب دچار عذاب وجدان شده و دنبال آرام کردن وجدان خویش است. اگر چنین باشد، امر مبارکی است و نشانه آن است که هنوز وجدان و فطرت انسانی در ایشان زنده است. حساسیتی که ایشان نسبت به مطرح شدن طرح دوفوریتی اصلاح قانون انتخابات در مجلس از خود نشان داده و حرف های بی اساس زده است، قابل تامل است ضمن اینکه با جایگاه ایشان یعنی عضویت و سخنگویی شورای نگهبان نیز تناسب ندارد. اولا با لحن تمسخرآمیز با مجلس سخن گفته است.

سخن از تعطیلات کرونایی و غیرکرونایی مجلس به میان آورده است، کنایه از اینکه بخشی از تعطیلات مجلس ناشی از عکس العمل او در مقابل رد صلاحیت ها بوده حال آنکه این تعطیلات به دنبال دستور وزارت بهداشت بوده است و این روزها هم که جلسات آن تشکیل می شود به نظر من کار درستی نیست و بیشتر از ترس رسانه هاست. ایشان اظهار تعجب کرده که چرا وسط بحران کرونا، طرح اصلاح قانون انتخابات در مجلس مطرح شده است. مثل این است که بگوییم چرا شورای نگهبان وسط بحران کرونا به بررسی مصوبات مجلس از لایحه مالیات بر ارزش افزوده پرداخته است. گویی در این روزها همه باید فقط درباره کرونا حرف بزنیم. از آن طرف می گوید چرا جلسات مجلس تعطیل شد از این طرف می گوید چرا برقرار شده و طرحی را غیر از کرونا مطرح کرده اید. ظاهرا شورای نگهبان می خواهد از این پس علاوه بر منطبق کردن اعمال، نیات و اظهارنظرهای نمایندگان مجلس با منویات خود، دستور جلسات مجلس را نیز تنظیم و ابلاغ کند که این طرح یا لایحه را مطرح کنید و آن را نه و لابد بعد هم فرمان صادر کند که به آن رای مثبت بدهید یا منفی. با رویه ای که شورای نگهبان در بررسی صلاحیت ها در پیش گرفته و می گوید چرا در فلان موضوع این را گفتی باید نظر ما را می گفتی، دور نیست که به چنین روزی هم برسیم. آقای کدخدایی احقاق حق نمایندگانی را که علیه آنها گزارش خلاف واقع داده شده و به همین دلیل رد صلاحیت شده اند، تحقیر می کند و امر کوچکی می شمارد و می گوید در وسط بحران کرونا چرا به این موضوع پرداخته اید؟ گویی احقاق حق زمان خاص دارد و مثلا باید همه امور در حالت عادی باشد تا بتوان با ظلمی مبارزه کرد. دستور قرآن را فراموش کرده است که به کسی که مظلوم واقع شده، اجازه فریاد و بدگویی به ظالم داده است. از طرف دیگر سخنگوی شورای نگهبان که همواره می گفت منتظر اصلاح قانون انتخابات در مجلس هستیم، اکنون که طرحی برای این منظور در مجلس مطرح شده آن را به تمسخر گرفته که «روزهای آخر مجلس چه وقت این کار است؟» مگر اول و آخر مجلس با هم فرق دارد؟ لابد مجلس یازدهم هم تا مدتی مجاز نیست، دست به قانون انتخابات بزند چون اول مجلس است! آنچه در مجموع از سخنان آقای کدخدایی فهمیده می شود همان است که ایشان از رد صلاحیت های گسترده و بعضا بی حساب و احیانا سیاسی و دستوری که موجب کاهش مشارکت مردم شد، دچار عذاب وجدان شده و اکنون ناخودآگاه وارد هر میدانی مرتبط با انتخابات می شود تا خود را بی تقصیر جلوه دهد و وجدانش را آرام کند. البته این یک نقطه مثبت است چراکه نشان می دهد که هنوز وجدان و فطرت انسانی در او زنده است و زنگارهای ناشی از ظلم هایی که به نامزدها شده ، قلب او را به طور کامل سیاه نکرده است.