همیشه در منظومه آرا و افکار هر اندیشمند و متفکری، هر قدر بزرگ و سترگ، مفهومی مبهم و مهیب و امری به غایت ناکافی وجود دارد که باید ازسوی پسینیان با سنجش و دانشی آزموده مورد نقض و ابرام قرار گیرد. تفکرات آیت الله مرتضی مطهری را نیز باید در ذیل چنین قواعدی مشاهده کرد. در هفته معلم و سالگرد شهادت او، می توان گفت او نه یک اسطوره یا یک نماد متافیزیکی! بلکه به واقع انسان و اسلوبی در نسبت با افق های باز بوده است. مطهری در رنگین کمان باورها و پنداشت های خود در این حوالی، پدیده ای نادر و استثنائی به حساب می آید؛ شخصیتی با ایستارهای معطوف به جامعیت. او فردیتی بالغ در نظام حوزوی محسوب می شود، دقیقا همان