در تاریخ حیات انسان حوادث ناگوار زیستی متعددی تاکنون صورت گرفته که هر کدام آثار و نتایج مختلفی برای بشر وسبک و سیاق زندگی او داشته است.  اگر از منظر تاریخ تحولات و چگونگی رشد و توسعه تمدن ها نیز به موضوع نگاه کنیم اصولا ظهور بسیاری از اشکال تمدنی انسان خود پاسخی بوده است به مخاطراتی که نوعا محیط زیستی و عناصر موجود در آن برای او فراهم می کرده است.  مگر غیر از این است که دانش پزشکی و فنی و سایر معارف بشری تجربیاتی بوده اند که انسان اجتماعی برای غلبه بر قهر و خشونت های طبیعی و زیستی در فراز تاریخ به دست آورده و این تجربیات مسیر زندگی و اشکال بیرونی او را اشکال جدید داده است. ویروس کرنا پدیده ای است خاص همراه با تاثیرات بسیار گسترده در مقیاس جهانی چرا که این بار این افت زیستی به دلیل برخورداری از موقعیت انتشار و پاندمی خود جمعیت ها، نهادها و نظامات کثیری در جهان را دستخوش تاثیرات آشکار و پنهان خود کرده است.  امروزه کمتر اجتماع انسانی در اقصی نقاط جهان است که سازو کار زندگی افراد آن متاثر از شیوع این ویروس و آثار مرگبار و مخرب آن نباشد.  پرسش از تاثیر ویروس کرونا و تاثیرات درازمدت آن بر مشی و روش زندگی افراد در جامعه ایران یا خارج از ایران مستلزم آن است که گذشته و پیامدهای آثار حوادث مرگباری مانند این ویروس در گذشته دوباره خوانی شود.  تاریخ اجتماعی گذشتگان نشان می دهد بروز این نوع حوادث عظیم زیستی خود مبانی فلسفی و اجتماعی زندگی آدمیان و درک و تفسیر آنها از زندگی و مرگ و نیز سازماندهی شرایط زندگی آنها را تحث تاثیر خود قرار داده است.  هنوز به ضرس قاطع نمی توان الگوهای اندیشگی و سازماندهی اجتماعی و نیز نوع معیارها و هنجارهای اجتماعی برآمده از آفات و لطمات و شوک های اقتصادی و اجتماعی کرونا را از حیث محتوا و شکل برآورد و پیش بینی نمود آن چه مسلم است سبک و سیاق روابط و مناسبات اجتماعی، نوع تعاملات و تشریفات زندگی روش های مدیریت و استانداردهای حفظ الصحه دستخوش دگرگونی های زیادی خواهد شد.  می توان از ظهور عصر فراگیر مجازی اجتماعی و استقبال توده های عادی مردم از شبکه های مجازی و طراحی های زیست مجازی سخن گفت. کرونا سبب می گردد علم و دانش و آمادگی فنی جهت پیش گیری و صیانت از انواع دیگر مخاطرات زیستی افزایش یابد.