«سرف»های اروپای غربی در دوره های متفاوت و درجات مختلفی نسبت به سرف های قرن دوازدهم به بعد آزادی های خود را به دست آوردند. سرف ها معمولا ابتدا به جایگاه رانتیر در مورد املاک اربابانشان تغییر وضعیت دادند؛ اربابانی که حقوق انتفاع شان ممکن بود به دوره عمرشان محدود شود یا گاهی به فرزندانشان انتقال یابد. برخی از حق و حقوق مربوط به زمین قابل انتقال بودند: یعنی در صورتی که فرزندانشان با آنها زندگی می کردند، این حقوق به فرزندان انتقال می یافت؛ در غیر این صورت این حقوق به زمین دار می رسید.