تاریخ و آیندگان ما را نخواهند بخشید. در طی چهل سال بعد از انقلاب، نرخ باروری کل کشور از 6/4 به 1/7 فرزند رسیده است. خانواده ای که قبل از انقلاب بیش از 6 فرزند داشت، حالا کمتر از 2 فرزند دارد. معنای دیگر به کارگیری این استراتژی مهار جمعیتی، حرکت سریع به سمت سالمندی است که با این روند، قطعا 3 دهه دیگر اتفاق خواهد افتاد و آن موقع دیگر دستمان هم به جایی بند نیست. 15 سال است که در منطقه خطریم، ولی منطق جایگزینی را به سخره گرفته ایم! هیچ کاری نمی کنیم! 

هر سال دریغ از پارسال، حتی در سطوح بالای اجرایی یک کلمه در تایید سیاست های کلی جمعیت هم حرفی گفته نمی شود!

به این نمودار بنگرید؛ روند باروری ایران را ببینید! ترکیه وآمریکا مدت هاست در فرزندآوری از ما جلوتر افتاده اند. 

هشدارهای رسمی و علنی مقام معظم رهبری از ده ها بار فراتر رفته است، اینجا شاید مجریان ارشد در تایید گاهی یواشکی چیزی گفته باشند، ولی هیچ کار اساسی نکرده اند!

استراتژی های نظام در باره ساختار جمعیتی در بعد کمی و کیفی ابلاغ شده، اما دستگاه ها در وادی عمل دغدغه ای ندارند.

حتی آن هایی که خود را حزب اللهی و خط امامی معرفی می کنند، تا استادی، کاربلدی و شخصیت قابل احترامی می آید در وزارتخانه مربوطه شان در اجرای این سیاست ها کاری علمی، درست و در راستای سیاست ها انجام دهد، قلم پایش را خرد می کنند! گویی حرکت در این راه، حرکت در میدان مین است، اینجا منطقه حفاظت شده است، کسی نباید وارد این منطقه شود!

تا کی باید صبوری کنیم و به چشم خود، تظاهرات بی عملان را  شاهد باشیم؟!

آن ها که باید فرهنگ سازی کنند، غایب، آنان که باید قانون گذاری کنند، مشغول فرعیات، آن ها که باید به جوانان، زنان و خانواده ها، مشوق، تسهیلات و امکانات دهند، همه در مقابل، نمی دانم چرا؟! و می دانم چرا! باید در این زمینه نهضت خردمندانه، بلندنظرانه، مومنانه و پشتیبان شکل بگیرد.  مجلس و دولت «خانواده محور» لازم داریم.

تا نیازهای جوانان و زنان جامعه به درستی فهمیده نشود و اجابت نگردد، جامعه در مسیر پیشرفت پایدار قرار نخواهد گرفت.