آرشیو یک‌شنبه ۸ تیر ۱۳۹۹، شماره ۵۶۹۱
رسانه
۵
یادداشت

بازیگر باشیم نه تیپ ساز

بیژن بنفشه خواه

شاید خیلی از مخاطبان، بازیگران طنز را فقط در قالب طنز شناخته باشند ولی این به معنای آن نیست که بازیگران طنز نمی توانند نقش های غیرطنز بازی کنند.

اتفاقا به نظرم یکی از سخت ترین نوع بازی ها، طنز است این که طوری بازی کنی خودت خنده ات بگیرد، سخت نیست ولی این که مدام مراقب باشی طوری بازی کنی مخاطب را بخندانی، واقعا دشوار است.

یکی از پرمخاطب ترین گونه سریال های تلویزیون در تمام ادوار، آثار طنز بوده است و به واسطه همین سریال ها بوده که در سال های متمادی، چهره هایی مختلف وارد عرصه بازیگری در تلویزیون سپس سینما شده اند.

بازیگری طنز شاید به اعتقاد برخی بیش از هر چیز به بداهه نیاز داشته باشد، ولی بداهه پردازی فقط گوشه ای از دنیای بازیگری است و این حرفه بیش از هر چیز به توانمندی در شخصیت سازی و گسترش کاراکتر نیاز دارد.

برخی گمان می کنند همین که چند تیپ طنز را ارائه می کنند یعنی بازیگری کرده اند و کم نیستند جوانان و نوجوانانی که به همین دلیل سراغ بازیگری می آیند، ولی بعد از مدت ها تقلا به جایی نمی رسند چون حواسشان نیست اصلا بازیگری، به تیپ سازی یا استندآپ ربطی ندارد.

البته که یک بازیگر توانا هم می تواند خیلی سریع تیپ سازی کند و هم در استندآپ موفق باشد؛ ولی این که یک تیپ ساز خوب یا یک استندآپ کمدین خوب باشیم، دلیلی بر بازیگر شدن نیست. حتما دیده اید که در تلویزیون این سال ها فراوان سریال طنز ساخته شده و روی آنتن رفته ولی سریال هایی که ماندنی باشند و در سال های مختلف پخش شوند و خنده بگیرند، واقعا اندک هستند.

این که مخاطبان به امثال من لطف دارند و از سریال هایی مثل لیسانسه ها، پژمان و ساختمان پزشکان به نیکی یاد می کنند، به خاطر بداهه پردازی نیست؛ به خاطر داستان پردازی درست نویسندگان و نیز اجرای صحیح فیلمنامه و  شخصیت پردازی های درست است، وگرنه به تاسی از همین سریال ها کم فیلم و سریال تولید نشده که اقبال چندانی را به دست نیاورده است.

سریال های طنز خوب ارائه نمی شوند مگر آن که یک ایده جذاب پشت کار باشد و نویسندگانی توانا حضور داشته باشند که این ایده ها را به خوبی گسترش دهند و کارگردانانی باشند که با دکوپاژی دقیق، نماها را خلق کنند و بازیگرانی که با تامل به شخصیت سازی بپردازند.