نگارنده به عنوان یک صنعتگر و خدمتگزار اقتصاد ملی طی چند دهه و در حد بضاعت اندکم تلاش کردم تا در فعالیت های حرفه ای و تشکلی خود سیاست گذاران و مسوولان اجرایی را به این حقیقت باورمند کنم که صنعتگران و فعالان اقتصادی میهن عزیزمان درک و شعور و شناخت مناسبی از ضرورت های حرفه ای و صنفی خود دارند و وجدانشان نیز آن چنان بیدار هست که منافع ملی را بر منفعت های فردی و شخصی شان رجحان دهند؛ مشروط بر آنکه مسیر فعالیت سالم و آزاد نیز برای کار و کسب شان فراهم و همچون همگنان شان در جهان صنعتی، فضای رقابتی و غیر انحصاری، زمین بازی آنان باشد و نه مداخله گرایی ها و دستورات و نظامات غیر بازاری و دولتی.