سه تن از شاگردان بتهوون که سه خواهر به نام های آلیس، پالیس و تالیس بودند، پس از فارغ التحصیلی با سه تن از شاگردان هگل ازدواج کردند و سر خانه و زندگی خود رفتند. در این میان تالیس که از آلیس و پالیس کم استعدادتر بود، با مردی ازدواج کرد که او را عاشقانه دوست داشت و همواره به او محبت می کرد و در حضور و غیاب او همواره از او تعریف می نمود. آلیس و پالیس که خود را به خوشبختی تالیس تصور نمی کردند و به زندگی وی حسادت می ورزیدند، تصمیم گرفتند حال او را بگیرند. در یک مهمانی خانوادگی، آلیس و پالیس فرصت را غنیمت شمردند و نزد شوهر تالیس رفتند و گفتند: شوهران ما پدر ما را درآورده اند،چراکه اشخاصی هنرفهم، زیباپسند و نازک اندیش اند. خوش به حال شما که انسان کم توقعی هستید و با این که تالیس هیچ هنر خاصی ندارد، او را این همه دوست دارید. همسر تالیس گفت: البته من بسیار شخص بدپسند و متوقعی هستم. برای مثال من فقط موسیقی عالی را می پسندم و برای همین، ماهی یک بار به کنسرت می روم و یک آلبوم نیز خریداری می کنم. به نقاشی فاخر علاقه مندم و کلکسیونی از آثار کلاسیک در خانه دارم. شیفته شعر و ادبیات هستم و هر هفته یک کتاب رمان یا شعر یا دلنوشته می خرم. اتفاقا در زندگی زناشویی نیز به همین دلیل در پی زنی خوب گشتم و تالیس را پیدا کردم و او را بسیار دوست می دارم،چراکه برخلاف خواهران پرمدعای دوبه هم زن حرافش، یک زن خوب است. در این لحظه آلیس و پالیس که واقعا ضایع شده بودند ،دست شان از پای شان درازتر شد و شوهران شان وقتی چنین دیدند، فرغون آوردند و دست های همسران شان را از زیر دست و پا جمع و به پشت صحنه منتقل کردند. تالیس و همسرش نیز تا پایان عمر با عشقی زایدالوصف در کنار هم زندگی کردند و فرزندان بسیار آوردند و سهم خود را در کاهش میانگین سنی و بهبود ترکیب جمعیتی کشور اتریش ادا نمودند.