نشسته ایم و به هم نگاه می کنیم. در صورت هم چیزهایی می بینیم. شادابی، نشاط، افسردگی، غم، نگرانی، امید، عشق. مدتی است با هم آشناییم، مدتی شاید زیاد. چندین سال نشست و برخاست داشته ایم، همکاری کرده ایم، سفر رفته ایم و نان و نمک خورده ایم. حالا که همدیگر را می شناسیم، می توانیم درباره هم نظر بدهیم، از هم انتقاد کنیم، یک جا از در تایید دربیاییم و جای دیگر از پنجره مخالفت بیرون برویم. ما خیلی خوب همدیگر  را می شناسیم و خیلی چیزها هست که می دانیم. «من از تو عاقل ترم»، «تو از من زرنگ تری»، «من از تو موفق ترم»، «تو از من مهربان تری». من همه چیز را حساب کتاب می کنم، تحت تاثیر حرف مردمم و بیش از اندازه حساسم. اما تو دست و دل بازی، کار خودت را می کنی و بی خیال عالمی. همه اینها را می گوییم به این دلیل که من تو را و تو من را می شناسی!