مردی که جلوی تاکسی نشسته بود، گفت: «دوباره کرونا زیاد شده.» کسی چیزی نگفت. مرد دوباره گفت: «از دفعه اول هم داره بیشتر می شه.» راننده انگار که بخواهد دل مرد نشکند با بی حوصلگی گفت: «بله.» زنی که عقب تاکسی نشسته بود، گفت: «بسه دیگه، مردیم... هی کرونا، کرونا، کرونا، کرونا... از یه چیز دیگه حرف بزنید.» مرد گفت: «آخه خیلی مهمه، مرگ و زندگیمونه... نمی دونم چرا دفعه قبل همه ترسیده بودن، این بار انگار هیچ کس عین خیالش نیست.» راننده گفت: «مردم عادت کردن.» مرد گفت: «خب نباید عادت کرد.» راننده گفت: «عادت یه خوبی هایی داره یه بدی هایی.» مرد گفت: «به بدی هاش نباید عادت کرد.» راننده پرسید: «می شه عادت نکرد؟» زن ساکت شده بود و داشت فکر می کرد. در فکرش بدی هایی را که مجبور شده بود به آنها عادت کند یا خودش را به آنها عادت بدهد، مرور کرد. چه فهرست بلندبالایی. زن زیر لب گفت: «چقدر زیاد...»