در دوران 16ساله حکومت رضاخان، رعب و وحشت کم نظیری در عرصه سیاسی و اجتماعی کشور سایه افکند و دستاوردهای چند ده ساله مردم ایران که در مشروطیتی هر چند کم فروغ، ولی امیدبخش متبلور شده بود، مورد تعدی قرار گرفت. رضاخان از همان آغاز کودتا با اعلامیه معروف «حکم می کنم» و اعلامیه های تهدیدآمیزش نشان داد دوران جدیدی در عرصه سیاسی و اجتماعی ایران در حال زایش است. از زمستان 1300 همه رضاخان را رییس الوزرای منتظر می دانستند که چشم به مقام سلطنت دارد. رضاخان در این مسیر از ابزارهای مختلفی بهره برد و در مواقعی که کسی بنای مخالفت یا ایجاد بحران در مسیر قدرت گیری وی را داشت، از هر ابزاری برای شکست این مخالفت استفاده می کرد.