​​​​​​​برگزاری نشست اخیر شورای امنیت سازمان ملل متحد  ، نقطه آشکارساز شکست واشنگتن در نظام بین الملل محسوب می شود. در جلسه مجازی شورای امنیت، گزینه های «تمدید نامحدود تحریم تسلیحاتی ایران» و «بازگشت تحریم های چندجانبه علیه ایران از طریق ارجاع پرونده برجام  به شورای امنیت» هر دو توسط اعضای دائمی و غیردائمی شورای امنیت مردود اعلام شد. اگرچه مخالفت شورای امنیت با درخواست واشنگتن مبنی بر تمدید نامحدود تحریم تسلیحاتی ایران «لازم» بود اما این اقدام هنوز «کافی» نیست.  مطالبات جمهوری اسلامی ایران از کشورهای باقی مانده در برجام ، خصوصا تروئیکای اروپایی کماکان به قوت خود باقی است. ضمن آنکه رخدادهای اخیر در شورای امنیت، نباید ما را از تمرکز بر استمرار بازی سه کشور آلمان، انگلیس و فرانسه در زمین آمریکا باز دارد.

هفته گذشته، مقامات اروپایی پس از تصویب قطعنامه ضد ایرانی و سیاسی علیه ایران در آژانس بین المللی انرژی اتمی، در بیانیه ای اعلام کردند که خواستار تمدید تحریم های تسلیحاتی ایران تا سال 2023 هستند. به عبارت بهتر، تروئیکای اروپایی مدعی است که ایران به جای گزینه های«تمدید نامحدود تحریم تسلیحاتی» و«بازگشت همه جانبه تحریم های چندجانبه در شورای امنیت»، گزینه «تمدید محدود تحریم های تسلیحاتی تا سال 2023» را بپذیرد! بااین حال، مقامات اروپایی بر روی اصلی ترین و حقوقی ترین گزینه ممکن، یعنی «عمل به متن برجام و قطعنامه 2231» و «لغو محدودیت های تسلیحاتی ایران»در ماه اکتبر امسال، تمرکزی ندارند! 

واقعیت امر این است که سند مکتوب و امضاشده برجام و قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد، تکلیف بازیگران اروپایی دخیل در این توافق را کاملا مشخص کرده است. بر اساس این تعهد و تکلیف، آن ها ملزم به پذیرش زمان انقضای تحریم های تسلیحاتی ایران هستند. اساسا در این میان اتفاقی رخ نداده است که مقامات اروپایی بخواهند خلق گزینه های «جایگزین» یا«حد وسط» را در دستور کار قرار دهند. ایران معطوف  به یک تعهد و سند حقوقی، خواستار لغو تحریم های تسلیحاتی خود می باشد. بدیهی است که در این معادله، گزینه دیگری (چه از جنس تمدید  محدودو چه نامحدود) وجود ندارد که کشورهای اروپایی بخواهند حول آن با دیگر کشورها وارد مذاکره و رایزنی شوند. پیش بینی می شود که  سه کشور اروپایی (آلمان، انگلیس و فرانسه) و خصوصا لندن و پاریس به عنوان دو بازیگری که در شورای امنیت دارای حق وتو هستند، طی روزها یا نهایتا دو هفته آینده، گزینه«تمدید موقت تحریم تسلیحاتی ایران»را در قالب یک پیش نویس قطعنامه به سایر اعضای شورای امنیت ارائه کنند.این پیشنهاد، از قبل موردحمایت آمریکا قرار گرفته است.اتفاقاتی که اخیرا در شورای امنیت سازمان ملل متحد و در جلسه بررسی ادعاها و پیشنهادات آمریکا مبنی بر تمدید تحریم تسلیحاتی کشورمان رخ داد، نه تنها نباید گارد بسته ما را در برابر متحدان واشنگتن باز کند، بلکه باید به نیرومحرکه ای برای تثبیت استراتژی مقاومت فعال در حوزه دیپلماسی و سیاست خارجی ما تبدیل شود. عدول از این استراتژی ، چه در حال حاضر و چه در آینده، نتیجه و ثمره ای جز گرفتار شدن در دام بازی مشترک تاکتیکی و استراتژیک آمریکا و تروئیکای اروپایی نخواهد داشت. در این معادله، صرفا اصرار و تمرکز بر هدف اصلی (لغو تحریم تسلیحاتی ایران در مهرماه امسال) و هشدار نسبت به هرگونه طرح جایگزین یا موقت، رمز موفقیت ما محسوب می شود.