صبح، فراشان خونابه را از کف صحن گوهرشاد جارو می کردند. به گفته شاهدان عینی، چند هزار نفر در خون خودشان غلتیده بودند و کف و در و دیوار صحن، خون بود و خون. آنها که به چشم دیدند می گویند چهل پنجاه کامیون، زخمی ها و زنده ها را بین جنازه ها بار زدند و با هم دفن کردند. در آن بلبشوی مسلسل و آتش و خون که کنار بارگاه امام رضا (ع) در هم می آمیخت، مردم شیخ محمدتقی بهلول را لای عبا پیچیدند و هر طور بود فراری دادند؛ همان مردمی که چند روز قبل نگذاشته بودند مأموران شهربانی شیخ را از حرم ببرند. وقتی مأموران شهرداری فهمیدند شیخ بهلول -که قبلش سخنرانی های تندی علیه حکومت کرده بود- به مشهد آمده، ریختند داخل حرم