این روزها، حتی نیازهای اولیه زندگی مثل مسکن، برای نسل ما تبدیل به رویا شده؛ بدون خودرو می شود زندگی کرد، اما بدون سرپناه نمی شود. مسکن، یعنی آرامش؛ اما وقتی خانه ای نباشد و عمده درآمد ماهانه، صرف اجاره بهای مسکن پنجاه متری شود، دیگر آرامشی در کار نخواهد بود.

در کنار تاکید قانون اساسی، طرح ها و برنامه های بسیاری در ادوار مختلف، با هدف تامین آرامش ذهنی شهروندان در حوزه مسکن توسط دولتمردان اجرا شده، اما گلایه اخیر رئیس محترم جمهور از «روند کند بازسازی و بهسازی مسکن به ویژه در بافت های فرسوده شهری»، طرح دو فوریتی پیشنهادی مجلس برای ساخت 6 میلیون مسکن و اوضاع نابسامان و قیمت های نجومی مسکن، همه و همه، نشان از عدم توفیق سیاستگذاری های ما در طی سالیان گذشته دارد.