آرشیو پنجشنبه ۲۶ تیر ۱۳۹۹، شماره ۹۸۱۴
صفحه اول
۱
سرمقاله

کره گیری کره ای ها از آب گل آلود تحریم

مسعود پیرهادی

از داخل آب گل آلود تحریم، ماهی گرفتن را همه بلدند ولی از خود آن آب، کره گرفتن کار کره ای هاست؛ همان ها که تا زانو جلوی مردم کشورشان خم می شوند اما حالا چندین میلیارد دلار پول بی زبان مردم ایران را بلوکه کرده اند. هم خوش رقصی برای ارباب آمریکایی آن هاست و هم به نفع اقتصاد خودشان عمل می کنند. اما چاره چیست؟ دراین باره گفتنی هایی هست:

یک. رهبر حکیم انقلاب، 28 آبان 98 در دیدار جمعی از تولیدکنندگان، کارآفرینان و فعالان اقتصادی، تصور پایان تحریم ها دریکی دو سال آینده را خیال باطل خواندند و افزودند: با شناختی که از مسائل جبهه استکبار داریم، تحریم ها حالا حالاها وجود دارد، بنابراین برای نجات اقتصاد کشور نباید منتظر پایان تحریم ها و بودن یا نبودن فلان شخص یا اقدام فلان کشور بود. ایشان افزودند: البته دور زدن تحریم ها به عنوان یک تاکتیک خیلی خوب است، اما کار و راهبرد اساسی را باید بر مصون سازی کشور از آسیب تحریم ها متمرکز کرد.

دو. اروپایی های مثلا باقی مانده در برجام که ادعای استقلال و ابرقدرتی برای خود دارند وقتی چشم غره آمریکا را می بینند، عنان از کف می دهند و زیر میز می زنند؛ حالا چه رسد به کره ای که ابایی از انتساب به آمریکا ندارد و پایگاه های نظامی ایالات متحده در خاک کره با هزاران نیرو سالانه بیش از یک میلیارد دلار خرج روی دست کره ای ها می گذارد.

آمریکا در ابتدای امر از سئول خواسته بود تا مبلغ1.3میلیارد دلار در هرسال بابت حضور نیروهای آمریکایی بپردازد که افزایش 50 درصدی نسبت به سال گذشته میلادی داشته است و درنهایت سئول با پذیرش افزایش 13 درصدی، این پیشنهاد را از سوی آمریکا پذیرفت!

سه. مادامی که دشمن یا حتی رقیب و چه بسا شریک تجاری احساس کند، از موضع ضعف وارد مذاکره یا معامله می شویم این گرفتاری ها طبیعی است. هزینه و فایده کردن تجاری و اقتصادی و گاه سیاسی و دیپلماتیک باعث می شود، کره ای ها با قلدری، حداقل هفت میلیارد دلار پول متعلق به ایران را نزد خود نگه دارند و ما به جای واکنش قاطع و پشیمان کننده به محکوم کردن این اقدام بپردازیم! علی رغم اینکه فروشنده باید دنبال خریدار بدود؛ خصوصا وقتی کالای آن فروشنده مشابه دارد، اما متاسفانه ماجرا در ایران، وارونه است و ما برای جلب رضایت فروشندگان، سرودست می شکنیم.

چهار. تقویت تولید داخل، نگاه به ظرفیت های درونی و منابع انسانی ماهر و بادانش، ظرف چند سال می تواند جای فروشنده و خریدار را عوض کند، منابع ایران در زیر و روی زمین، قابل قیاس با هیچ کشوری نیست و اتفاقاتی از جنس کره باعزت ایرانی سازگاری ندارد فلذا در این راستا لازم است دستگاه دیپلماسی و حتی قوه مقننه هر چه سریع تر دستور اقدام متقابل را صادر کنند. ای کاش آن قدر که مقابل مردم خودمان با جسارت و گردن افراشته حرف می زنیم مقابل آمریکا و انگلیس و این شبه جزیره کره موضع می گرفتیم.