آرشیو چهار‌شنبه ۸ امرداد ۱۳۹۹، شماره ۴۷۰۵
جامعه
۱۲
نگاه

«پلاستیک به خانه راه ندهیم»

جواد ماهر

با همسرم رفتیم سبزی بخریم. مغازه دار خواست پلاستیک بردارد. گفتم:«صبر کن. ما پلاستیک خانه نمی بریم.» رفتم و از صندوق عقب یک کیسه مخصوص خرید آوردم و پنج، شش کیلو سبزی را توی آن گذاشتیم. اگر فروشنده می خواست پلاستیک بدهد باید پنج، شش تا پلاستیک هدر می داد ولی ما این کیسه را خالی می کنیم و می گذاریم صندوق عقب برای استفاده دوباره. این طوری پلاستیک کمتری استفاده می شود و محیط زیست پاک می ماند. ما خانوادگی به این کار عادت کرده ایم و برای هر خریدی ظرف مخصوص می بریم. دبه برای شیر، سطل برای گوشت، کیسه برنجی برای میوه، پارچه برای نان. خلاصه پلاستیک به خانه راه نمی دهیم. خیلی از مردم و فروشنده ها که این کار ما را می بینند از دلیل این کار می پرسند. دلیل را که می شنوند به وجد می آیند و تشویق می کنند و برخی مصمم می شوند که آنها هم همین کار را بکنند ولی کار سختی است. باید یکی، دو ماه دقت کرد ولی کم کم آدم یاد می گیرد که بی زنبیل توی فروشگاه نرود. زن و بچه هم یاد می گیرند که وقتی پدر ظرف مخصوص خرید همراه نبرده، تلفنی چیزی سفارش ندهند. محیط زیست به دقت و همراهی ما نیاز دارد. چند میلیارد نفریم.