چرا بیش از 300 هزار حلقه چاه غیرمجاز در کشور وجود دارد؟ دلیل این آشفتگی و بی نظمی بزرگ در مدیریت منابع آب ایران چیست؟ آیا این بی نظمی حاکم بر مصارف آب در کشور، تصادفی است یا در پشت این آشفتگی و بی نظمی ظاهری، نظمی حاکم است و نظامی از مناسبات اجتماعی و اقتصادی وجود دارد که از تداوم آن حمایت می کند؟ معیشت چه تعداد از جامعه کشاورزان، به بهره برداری از این چاه های غیرمجاز وابسته است؟ تا چه اندازه سیاست های مواجهه با برداشت آب از چاه های غیرمجاز در جوامع محلی، مقبولیت و مشروعیت دارد؟ آیا در سیاست هایی که برای مواجهه با پدیده اجتماعی بهره برداری وسیع غیرمجاز از منابع آب زیرزمینی اتخاذ می شود، به چنین روابطی توجه داشته ایم؟