عزمی از سوی شهرداری و مسئولان وجود ندارد که بخواهند به صورت منطقی و صحیح اقدامی در جهت پسماند زباله انجام بدهند و البته شهروندان هم باید آموزش دیده باشند تا در این مسیر اقدام و مشارکت کنند از طرفی حلقه هایی بین تفکیک زباله از مبدا تا مقصد وجود دارد که این حلقه ها کامل نیست، حتی اگر شهروندان ما تفکیک زباله را هم انجام بدهند باز فضائی برای گذاشتن آن ها وجود ندارد و اصلاچه کسی باید این زباله را ببرد و کجا انباشت کند؟ بنابراین ضمن آموزش و فرهنگ سازی باید حلقه های زنجیره تفکیک متصل شده و بستر و زیرساخت آن مهیا شود. ولی معمولاشهرداری ها از طریق تراکم فروشی و سایر مباحث درآمد راحت تری کسب می کنند و طبیعتاچندان پیگیر مسئله پسماند و درآمدزایی از این طریق نیستند. طبق گفته پیمانکار پسماند لواسان در سال گذشته 60تا70 میلیون با شهرداری قرارداد منعقد کرده و این ها با به کارگیری کارگران ارزان قیمت، زباله ها را جمع آوری می کنند، این پیمانکار حاضر بود سطل های تفکیک زباله را به در منازل ببرد و آموزش این مسئله راهم به عهده بگیرد و تنها درخواستش این بود که شهرداری با این مسئله همراه و هماهنگ باشد بنابراین پیمانکار تمایل به این کار داشت اما شهرداران ماهم باید این طرز تفکر و نگرش و باور را داشته باشند. به نظر می رسد عزمی جزم نیست و آن قدر دغدغه های دیگری در حوزه اداره شهر وجود دارد که به این مسئله خیلی اهمیت نمی دهند و ترجیح شان این است که با همان سبک و سیاق گذشته پیش بروند. وقتی شهرداری می تواند بدون دردسر از طریق تراکم فروشی و خلافی های اضافه طبقات درآمد کسب کند، معلوم است که تمایل ندارد به عرصه پسماند ورود کرده و به این مقوله به چشم طلای کثیف نگاه کند، مگر این که شهرداری از جای دیگری درآمد نداشته باشد و آن وقت بگوید پسماند موقعیت خوبی برای درآمدزایی است.