آرشیو چهار‌شنبه ۲۲ امرداد ۱۳۹۹، شماره ۴۹۵۸
تاریخ و اقتصاد
۲۶

گاهشمار

تاریخ نگار انگلیسی نجات یافته از اعدام

آرنولد فیتز تدمار (9 اوت 1201: لندن-1274 یا 1275 میلادی: همان شهر) وقایع نگار و تاجر انگلیسی بود. پدر و مادر او اصلیت آلمانی داشتند وخانواده مادری او در زمان هنری دوم، پادشاه انگلیس از کلن به آن کشور مهاجرت کردند و پدرش که نامش تدمار بود از اهالی بندر برمن در شمال آلمان بود که در پی اعطای امتیازات به اتحادیه شهرهای شمالی آلمان به منظور حفظ و گسترش منافع اقتصادی (هانس: The Hanse) توتنی از سوی خاندان سلطنتی پلانتاژنت انگلیس، جذب لندن شد.

آرنولد جوان ثروت و جایگاه اجتماعی پدرش را به میراث برد و موقعیت بالایی در میان بازرگانان هانس به دست آورد، سپس عضو ارشد آنها شد. همچنین بنا به نوشته خودش، به عضویت سرپرستی شهر لندن نیز درآمد و از فعالان حوزه سیاست گذاری های شهرداری لندن شد. در «جنگ دوم بارون ها» در برابر توده های مردم و توماس فیتز توماس شهردار، جانب خاندان سلطنت را گرفت. طرف مقابل، در 1265 درصدد محاکمه و اعدام او در برابر توده مردم برآمد اما با رسیدن اخباری مبنی بر وقوع «نبرد اوشام» نجات یافت.

حتی پس از پیروزی شاه هنری سوم نیز آرنولد دستخوش آزار و اذیت دشمنان خود قرار می گرفت که می گفتند آرنولد مالیات خود را تمام و کمال نداده است. آرنولد به هنری سوم و سپس پسر و جانشین اش ادوارد یکم متوسل شد و در نتیجه توانست دیون مالیاتی خود را کاهش دهد. در 1270 او در زمره چهار فردی بود که اسناد مهم شهر به آنها سپرده می شد که وقایع نگاری های وی مدیون همین جایگاه است؛ وقایع نگاری او با نام «Chronica Maiorum et Vicecomitum» از 1188 آغاز شده و تا 1274 ادامه می یابد. از 1239 به بعد وقایع نگاری های او شامل اطلاعات ارزشمند و نادری بوده و هر چند از چشم انداز امور شهری نوشته شده اما برای تاریخ عمومی پادشاهی انگلیس نیز ارزشمند به شمار می رود زیرا بخش مهمی از آن به نقش شهر لندن در اغتشاشات در پی سوء اداره حکومت از جانب هنری سوم می پردازد. آرنولد هر چند شاهد بی کفایتی ها و کاستی های حکومت هنری بوداما همواره جانب اشرافیت را در برابر عامه مردم گرفته است. آرنولد در 1274 درگذشت و آخرین رویداد ثبت شده در مورد او در همان سال مربوط به فرجام خواهی موفقیت آمیزش از پادشاه  علیه واگذاری های غیرقانونی زمین از سوی والتر هروی شهردار است.

 
مالک بزرگ ترین بنگاه سرمایه داری آمریکا در 1975م

آرتور جرج کوهن بازرگان و نیکوکار آمریکایی و از فعالان حوزه ساخت وساز در شهر نیویورک بود. کوهن در 23 آوریل 1930 در خانواده ای یهودی در بروکلین نیویورک زاده شد. او موفق به اخذ لیسانس از دانشگاه میامی و دکترای حقوق از مدرسه حقوق نیویورک شد. کوهن با تاسیس «شرکت املاک و توسعه آرلن» همراه با آرتور ان. لوین در 1959، وارد عرصه زمین و ساختمان شد.

 او در مقام رئیس شرکت مزبور، شروع به ساخت وساز مراکز خرید برون شهری کرد و در 1971 فر وشگاه های زنجیره ای ملی ارائه دهنده تخیف موسوم به «ای.جی.کوروت» را خرید. در 1975 او مالک و مدیر مراکز خریدی با مساحت حدود 4 میلیون مترمربع بود و بزرگ ترین بنگاه سرمایه داری در کشور در واقع در اختیار او بود.در آغاز 1967 در شراکت با دونالد سافر، توسعه شهر اونتورا واقع در فلوریدا را آغاز کرد. در 1975 با آریستوتل اوناسیس ثروتمند یونانی برای ساختن «برج المپیک» در خیابان پنجم نیویورک همکاری کرد. علاوه بر شرکت آرلن، کوهن در حوزه های املاک و مستغلات، مهمانسرا، رستوران، هوانوردی و صنایع تولیدی نیز فعالیت داشت که سرمایه گذاری در هتل پنین سولای نیویورک، هتل پنسیلوانیا، ساختمان وات هال در باتری پارک و بازار منهتن از آن جمله است.کوهن در شراکت با دیوید والنتاس در 1967، توانست ساختمان های صنعتی زیادی را در ناحیه دومبوی بروکلین تصاحب کند. او همچنین در ساختن برخی از نخستین بوتیک هتل ها در نیویورک با یان شراگر همکاری کرد. این همکاری به تصاحب و بازسازی هتل هایی مانند فیلیپه استارک، هتل پارامونت و نیز هتل باربیزون انجامید.کوهن از حامیان قدیمی دانشگاه براندیز، مدرسه حقوق نیویورک، مرکز پزشکی یهودیان لانگ آیلند و دانشکده پزشکی آلبرت انیشتین بود. او از دانشگاه لانگ آیلند دکترای افتخاری دریافت کرد.آرتور کوهن پنج فرزند دختر داشت و در 9 اوت 2014، در 84 سالگی در کینگز پوینت نیویورک درگذشت.