از ویژگی های آثار کلاسیک آن است که باید آنها را بازخوانی کرد زیرا با هر بار خواندن متوجه نکته یا نکته های تازه ای می شویم. ایتالو کالوینو در مقدمه کتاب چرا کلاسیک ها را باید خواند؟ شرحی مفصل از ابعاد و کارکرد آنها را به دست می دهد از جمله ما از طریق این آثار خود را بهتر می شناسیم. گویی بخشی از هویت بشری ما در این آثار تنیده شده است. 

بازخوانی چندباره ادیسه هومر این واقعیت را برایم آشکارتر کرد.

چیزی که در اساطیر یونانی جذاب است، فاصله کم بین خدایان و بشر است. گاه این فاصله ها نیز برداشته می شود و بشر خدا می شود یا خدایان در کالبد بشری جلوه گر می شوند. حماسه ادیسه نمونه ای از این نگرش را باز می تاباند.