219 قطعه از بقایای پارچه هایی که از اولین کاوش های علمی باستان شناسی در تخت جمشید به دست آمده، مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفت و نتایج جالبی به دست آمد.

شهرزاد امین شیرازی، عضو هیات علمی پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی فرهنگی می گوید: در این مرحله قطعات پارچه از مجموعه ای که به صورت درهم و تفکیک نشده در یک جعبه نگهداری می شد،جدا و پس از ثبت مشخصات فیزیکی (توزین و اندازه گیری ابعاد) به صورت کامل تصویربرداری شده و به لحاظ خصوصیات تکنیکی و مشخصات فنی بافت طبقه بندی شدند.

به گفته امین شیرازی، کوچک ترین قطعه در بین قطعات جداسازی شده در این مرحله، تکه پارچه ای با ابعاد یک در  2سانتی متر و بزرگ ترین قطعه 6 در 10 سانتی متر است و از آنجا که این پارچه ها بعضا چندلایه و تاخورده هستند، وزن نیز یکی دیگر از شاخصه های مهم در شناسایی آنها به شمار رفته که بیشترین وزن 9/16 گرم و کمترین وزن ثبت شده 07/0 گرم بوده است. این پژوهشگر می گوید:بیشترین نمونه های جداسازی شده،قطعاتی با بافت پرزدار هستند. البته در حین جداسازی برخی قطعات،جنسیت های متفاوت مانند چوب، شیشه، فلز و توده فلزی ذوب شده نیز دیده شده است. در این مرحله حدود هفت نوع بافت متفاوت به نمایش گذاشته شده که با پیشرفت طرح، احتمال می رود انواع دیگری از بافت نیز در بین این قطعات دیده شود. به گفته امین شیرازی، تمام قطعات در این مرحله بر اساس ملاحظات حفاظتی به صورت جداگانه در بسته بندی های پلی اتیلنی روی بستری از فوم پلی اتیلن و روکش تایوک قرارگرفته و برای مشخص سازی هر قطعه به صورت جداگانه شماره گذاری شده است.