بخش خصوصی زمانی می تواند نقش موثرتری در تحولات اقتصادی ایفا کرده و نظام تصمیم گیری کشور را در راستای اهداف توسعه ای خود هماهنگ کند که از هارمونی لازم برخوردار شود و صدای واحد بخش خصوصی به گوش برسد.

 چرا که آشفتگی و چندصدایی باعث می شود حتی اگر تمام ارکان تصمیم سازی اقتصادی هم بخواهند نظرات بخش خصوصی را اجرا کنند، دچار سردرگمی شوند.صدای واحد بخش خصوصی در سایه یک اجماع فراگیر و گسترده میان فعالان اقتصادی و تشکل ها امکان پذیر است. با گرد هم آمدن دانش و تجربیات یک جامعه است که ثروت واقعی و سرمایه اجتماعی آن جامعه نمود خواهد داشت و تحقق این امر بدون فراهم آوردن محیط مناسب برای تشکل های اقتصادی که بتوانند با یکدیگر گفت وگو و تبادل نظر کنند، شدنی نیست. جامعه امروز ما و شرایط خاصی که در آن قرار گرفته ایم، بیش از گذشته نیازمند سرمایه اجتماعی و نقش موثر تشکل ها در پیشبرد اهداف است.تشکل ها به اعضای خود فرصت می دهند تا در ارائه روش های حکمرانی خوب، تبادل نظر کرده و به هم افزایی فکری بر سند. همچنین امکان گفت وگوی فعالان اقتصادی حوزه های مختلف اقتصادی را فراهم می کنند.جا دارد از تمامی پیشکسوتان و فرهیختگانی که در امر تشکل گرایی تلاش نموده و اهتمام ورزیدند تشکر و قدردانی کنم.