حاج داوود را مردی از تبار اولیا دیدم. این گفته یکی از پزشکان معالج حاج داوود در آلمان بود. به من گفت، سوال کرد که نظر شما چیست، من در پاسخ آقای پروفسور نجابت که به گفته حاج داوود واقعا اسم با مساعی داشت زیرا اسم پروفسور با رفتار و اعمال ایشان کاملا مطابقت داشت و می توان گفت آقای نجابت که انسان صادق، نجیب و به معنای واقعی یک مسلمان آزاده که مدت 28 سال بود در آلمان زندگی می کرد و به قدری شیفته حاج داوود شده بود که هر شب حداقل یک تا دو ساعت بعد از اتمام کار به اتاق حاج داوود می آمد و صحبت می کرد و همیشه یک جلد قرآن در جیب دکتر(پروفسور نجابت) بود در بعدازظهر روز تاسوعای سال 82 (11 اسفند) به اتاق