دقایق آخر کلاس بود و بچه ها مثل زمین شخم خورده، آماده بودند. استاد گفت: «فرض کنید یک مرغ یا خروس، پرنده، بره یا هر حیوان اهلی و خانگی دیگر دارید که ماه ها یا سال ها برایش زحمت کشیده اید، روی پای تان نشانده اید و بزرگش کرده اید. حالا به دلایلی مثل فقر و نداری یا گیر افتادن در موقعیتی که امکان بیرون رفتن از خانه و تهیه غذا از شما گرفته شده، مجبورید آن حیوان را سر ببرید تا برای خانواده تان یا برای فرزند مریض تان سوپ یا کباب درست کنید. با دست خودتان چاقو را برمی دارید و حیوان دوست داشتنی خود را سر می برید.» بچه ها هر کدام ایده ای به ذهن شان رسید. رفتند تا هفته بعد روی این مشق کار کنند، بر اسب خیال