شاید بارها سهامداران درخصوص متنوع سازی سبد سهام به منظور کاهش ریسک شنیده اند که در این راستا اقدام به خریداری تعداد زیادی سهام از گروه ها و صنایع مختلف می کنند اما آنچه که اهمیت دارد تعداد بهینه و مبنای انتخاب سهام است. در سبد برخی سهامداران خصوصا تازه واردها گاهی تعداد زیادی سهم از صنایع مختلف (گاهی بیشتر از 30 یا 40 سهم) قرار گرفته است، به گونه ای که بازدهی این سبدها در بهترین شرایط عموما به بازدهی شاخص کل و کلیت بازار نزدیک می شود.

گفتنی است صندوق های سرمایه گذاری عموما از این شیوه برای متنوع سازی سبدسهام استفاده می کنند و به همین دلیل بازدهی این صندوق ها به طور متوسط به بازدهی شاخص کل نزدیک می شود. برای آنکه بتوان بازدهی سبد سرمایه گذاری را به بالاتر از بازدهی شاخص کل رساند طبیعتا انتخاب محدودتر تعداد سهام و استراتژی های معاملاتی مناسب می تواند کمک شایانی در بهینه سازی سبد سهام کند.  همانطور که عنوان شد برای بهینه سازی سبد سهام ضرورتی ندارد که تعداد زیادی سهام از صنایع مختلف با همبستگی منفی یا نزدیک به صفر انتخاب کرد، بلکه می توان با انتخاب تعداد محدودی سهام به بهینه سازی سبد سهام پرداخت. بدین منظور می توان مبنای اصلی انتخاب سهام را تحلیل بنیادی قرار داد و به طور متوسط 10تا 15 سهم را در سبد سهام قرار داد. البته گفتنی است در صورتی که مبلغ ریالی سبد سهام به بالای چند میلیارد تومان برسد می توان به تعداد سهام انتخابی به صورت محدود افزود. طبیعتا در چنین شرایطی ریسک سبد بالاتر از زمانی است که تعداد سهم های سرمایه گذاری به بالای 40 سهم می رسد اما چون مبنای انتخاب سهم های سبد سرمایه گذاری تحلیل بنیادی با افق زمانی میان مدت است، از این رو ریسک سبد همزمان با انتظار برای بازدهی بالاتر کاهش می یابد. باید در نظر داشت با توجه به نوسانات اخیر بازار سهام طی هفته های اخیر، انتخاب سهام بر مبنای تحلیل بنیادی می توانست از بروز هیجانات سرمایه گذاری بکاهد چراکه دانستن ساختار مالی و ارزش واقعی سهم های سبد سرمایه گذاری موجب بالارفتن اعتماد و اطمینان خاطر درخصوص سرمایه گذاری های انجام گرفته می شود. توجه به پارامتر های کلان اقتصادی در کنار وضعیت بازارهای جهانی نیز از مهم ترین عوامل تاثیرگذار در زمان انتخاب سهام است.